Dag Saskia en Irene,
Hier komen een paar gedichten, die ik jullie beloofd had. Ik ben nu 81 en ik begon gedichten te schrijven toen ik ongeveer 50 jaar was. Vaak maak ik gedichten over wat ik nu zie en meemaak, maar soms schrijf ik gedichten over mijn herinneringen, soms dus over de oorlog.
“Hongerwinter 1944-1945”. Een gedicht over de hongerwinter, toen ik een tijdje op een boerderij was omdat er thuis bijna geen eten meer was en hoe mijn vader mij daar kwam opzoeken en hoe ik mij dan voelde. Dat heb ik jullie in een verhaaltje verteld.
“Oorlogskind”. Dit gedicht heb ik geschreven, toen er in 1998 een oorlog was in Irak en de bombardementen “live” op de TV werden uitgezonden. Toen zag ik beelden van kinderen, die daar verschrikt en angstig om zich heen keken en ik herinnerde mij ineens, dat ik in de oorlog ook een bombardement had meegemaakt. Gelukkig vielen er geen bommen op onze straat, maar toch wel aardig dichtbij, zodat de ramen rinkelden, de sirenes loeiden en moeder ons meenam naar de kelder, waar we op omgekeerde emmers gingen zitten en heel bang waren, zo bang, dat moeder ging bidden. Het erge was, dat vader niet thuis was, omdat hij een oefening had bij de verzetsgroep, waar hij bij hoorde. Gelukkig kwam vader na het bombardement veilig weer thuis. En als de sirenes nu elke eerste maandag van de maand loeien, moet ik altijd weer aan de oorlog denken. Dat zullen wel meer mensen van mijn leeftijd zo voelen…In dit gedicht praat ik in mijn verbeelding met een van die kinderen in Irak om een beetje troost te brengen.
“Anne Frank”. En ja, dan heb ik ook een gedicht geschreven over Anne Frank. Ik denk, dat jullie haar wel kennen. Het Joodse meisje, dat in de oorlog ondergedoken was in Amsterdam en heel bijzonder:
zij hield een dagboek bij. Na de oorlog is dat dagboek heel bekend geworden. Helaas is zij in de oorlog in een concentratiekamp om het leven gekomen. Op het Janskerkhof in de stad staat een mooi beeldje van haar en heel vaak liggen daar ook bloemen bij. Bij dat beeldje heb ik het gedicht geschreven.
Morgen schrijf ik nog een slotbriefje naar jullie!
Tot dan en veel groeten van mevrouw Oeke
11 april 2020