Een protestantse school
de MULO, zoals zij toen nog heette
daar stond hij voor de klas, mijn leraar
gekromd bleek en mager –
ik zat vooraan, in de eerste bank
een meisje van dertien –
godsdienst was zijn vak
met passie voor de oude kerk
de eerste eeuwen
toen het allemaal begon
als hij vertelde kwamen
zijn doffe ogen tot leven
wij hingen aan zijn lippen –
namen als komende van een
andere planeet strooide hij
voor onze voeten:
Athanasius Ambrosius Polycarpus
wij raapten ze op
de verhalen van weleer
vol wijsheid en moed
hij opende een nieuwe wereld
onze eigen horizon voorbij
ons vergezicht dat altijd eindigde
en weer begon bij Luther en Calvijn –
hij gaf ons door een rijkdom
een bron waaruit ik nu nog put –
mijn dank is groot en zal hem wel bereiken
door alle hemelen der hemelen heen –
Oeke Kruythof