je dwarrelde
uit je boom
omlaag
en viel op
koud nat asfalt
ik raapte je op
en hield je
tegen het licht
en zag
hoe je geleefd had
uniek
met duizend aderen
verbonden met je boom
nu is het gedaan met je
maar
door dit moment
van verwondering
overleef je
in mij
Oeke Kruythof